Om kwart voor 9 worden we opgehaald door Ida Bagus Wiragunawan. Voor intimi Gustus en wij mogen hem Gus (spreek uit als het Engelse Goose) noemen. Gus woont vlakbij Denpasar en is vanochtend om 6 uur van huis weggegaan. Denpasar ligt bijna helemaal in het zuiden. Kun je zien dat Bali een stuk kleiner is dan Java. Gus kan slechts een paar woorden Nederlands dus vanaf nu praten we Engels.
We rijden langs de noordkust en bij Seririt gaan we de bergen in richting het zuiden. We rijden zodoende niet langs de Gitgit waterval want die is volgens Gus veel te toeristisch. We rijden langs de waterval van Munduk (Air terjun Munduk). We moeten daarvoor vanaf de parkeerplaats nog ongeveer 500 meter door het bos afleggen. Lekker koel flink naar beneden lopen. Heerlijk. Na bezichtiging van de waterval moeten we logischerwijs weer flink omhoog. Het zonnetje is inmiddels weer doorgekomen dus even flink zweten. Bij een kraampje langs de weg kopen we bananen. Altijd lekker en handig voor de kleine trek.
We rijden verder door de bergen en rijden weer langs hele series ansichtkaarten. Het ene plaatje na het andere plaatje komt voorbij. Diverse rijstterrassen links en rechts. Prachtig! Op ongeveer 1300 meter hoogte stoppen we tussen twee meren in, de zgn. Twin Lakes. Links het Buyan meer en rechts het Tamblingan meer. Het is helaas vrij bewolkt maar dat is normaal hier. Het begint hier 's ochtends vroeg altijd mooi maar tegen de middag komt de bewolking en later regen. We zijn op tijd om voor de regen weer weg te zijn. We rijden door tot het volgende meer, het Bratan meer. Hier bezoeken we een prachtig (Hindoeïstisch) tempelcomplex dat gedeeltelijk in het meer ligt: Ulun Danu Beratan. We zijn hier niet alleen maar dankzij de omvang van het complex en de tuin hebben we nauwelijks last van de drukte.
We vervolgen onze weg door de bergen en bij Pacung gaan we lunchen bij een restaurant met het meest mooie uitzicht wat je kunt bedenken. Over de gehele breedte van het terras uitzicht over hele hoge rijstterrassen. We hebben een tafeltje aan de rand van het terras met een fenomenaal uitzicht. Met zo'n uitzicht moet het eten wel goed smaken. Hier bieden ze het eten aan in de vorm van een buffet. We eten (te) veel. Dat komt niet echt door de kwaliteit van het eten maar wel door het uitzicht. Nog maar een bord vol scheppen om nog wat langer van het uitzicht te kunnen genieten. Vanuit Pacung gaan we verder naar het zuiden en stoppen bij een volgend tempelcomplex (volgens mij zijn er evenvel tempels op Bali als brommers op Java). Dit is de Pura Taman Ayun. Een mooi complex met een mooie tuin. Voor vandaag zijn we een beetje tempelmoe en zetten koers naar het hotel. Het programma voor morgen is iets omgegooid op ons verzoek. We willen graag gaan fietsen. De beleving is dan een stuk intensiever dan met de auto. En lopend is de actieradius weer wat te beperkt. Hoewel Gus niet op het fietsen was voorbereid hanteert hij het principe "de klant is koning" op een juiste manier. Terwijl wij de tempel bezoeken is hij al aan het bellen met diverse mensen. Als we bij de auto terugkomen heeft hij alles geregeld. Het oorspronkelijke ochtendprogramma (o.a. Balinese dansvoorstelling) is verzet naar de volgende dag en de fietsexcursie is voor morgenochtend ingepland. GGG, oftewel goed gedaan Gus!
Op het laatste stuk richting Ubud barst het noodweer inmiddels weer los en we raften verder richting ons hotel. Hotel is eigenlijk geen goed woord. Ook hier zijn het allemaal losse huisjes in een prachtige tuin met zelfs rijstvelden op het terrein! Weer een plaatje dus. Nu even wachten tot het droog wil worden want dan ziet het er vast en zeker nog mooier uit.
Als het bijna droog is nemen we een taxi naar Ubud centrum. We hebben al eerder gemerkt dat Bali gemiddeld wat verder ontwikkeld is dan Java. En Java is waarschijnlijk weer wat verder dan Sumatra. Op Bali leven veel mensen van het toerisme en dat is met name in Ubud goed te merken. Renesse is er niks bij. Souvenirwinkels, galerijen, restaurants, bars, taxi's. En dat vele kilometers lang. Na een uurtje of wat slenteren hebben we wat souvenirs gescoord maar zijn we wel een beetje klaar met het toerisme. We eten nog wat in de stad en nemen snel een taxi terug naar het hotel. Daar drinken we koffie en vervolgens gaan we lekker op de veranda zitten en luisteren naar de krekels, vogels en kikkers op 20 meter afstand van de sawa's!
Selamat tidur!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten