Dag 6 Borobodur en omstreken

Gisteravond fantastisch gegeten. Zeer sfeervol en zeer lekker. Uitzicht op de uitgelichte Borobodur. We kiezen voor een specialiteit van Centraal-Java, Tumpeng Nusantara. Gele rijst, garnalen, vis in bananenblad, gegrilde kip, gecarameliseerde bonencake, bonen, saté van rundvlees met kokosnoot and zoete soja saus. Ook nemen we nog een heerlijk toetje. Josee gecarameliseerde banaan en zelf neem ik chocolade lava (krokante korst met vloeibare chocolade van binnen) met sabayon van mint met vanille ijs en aardbeien. Koffie drinken we in ons prieeltje in onze eigen tuin.
Vanochtend vroeg op. We worden (helaas te vroeg) gewekt door onze Moslim vrienden. Korte nacht dus. We nemen het ontbijt weer mee. Op naar de Borobodur. Daar zijn we binnen 10 minuten. Het is nog erg rustig om kwart over 6 :-)) Voor specifieke informatie over dit Boeddhistische heiligdom, zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Borobudur. Het staat op de werelderfgoedlijst
Het is een zeer indrukwekkend bouwwerk dat gebouwd is rond 800! Ook de uitzichten zijn bijzonder mooi met de mistflarden die nog in de bossen hangen bij de Merapi vulkaan. Als wij bijna rond zijn wordt het steeds drukker. Ook grote groepen met kinderen op schoolreis. Die zijn we mooi voorgebleven. Veel kinderen lijken niet veel grote blanke mensen gewend te zijn. We worden vaak stiekem en minder stiekem bekeken. We worden ook gevraagd om samen met enkelen op de foto te gaan. We worstelen ons nog langs enkele honderden kraampjes met souvenirs. Hierna bezoeken we nog 2 kleinere Boeddhistische tempels die ook onderdeel zijn van het Unesco project. Het zijn de Mendut en de Ngawen tempel.
Na de tempels bezoeken we een kleine gemeenschap vlakbij de Borobodur. Daar is een project gestart vanuit de Coöperatie om de kleine en arme dorpen meer te laten profiteren van de aantrekkingskracht van de Borobodur. Er worden rondleidingen gegeven door lokale gidsen waarbij het dagelijkse leven aldaar wordt getoond. De rondleiding duur ruim 2 uur en gaat grotendeels met paard en wagen (Andong). Niet speciaal voor de toeristen maar het is een lokaal transportmiddel. We krijgen uitleg over alle gewassen die verbouwd worden. Zoals cassave, chili pepers, papaja, suikerriet, salak, katoen of kapok, etc. Salak is een sterk bedoornde palm waar vruchten aan komen die heel veel in deze regio verhandeld worden. Zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Salak_(plant)
We bezoeken de lokale kroepoekfabriek. Dat wil zeggen de werkplaats van een oudere dame. Dit soort ambachten worden vanuit de coöperatie weer geholpen met hun bedrijfsvoering vanuit de opbrengsten van de rondleidingen. Elders krijgen we lokale snacks te eten en thee te drinken en tevens een demonstratie van Gamelan muziek van de gids met een oudere vrouw en een klein jongetje dat van de straat wordt geplukt. Na de demonstratie moeten we er natuurlijk zelf ook aan geloven. Na Angklung kunnen we dus ook Gamelan spelen. Eindelijk worden mijn muzikale talenten ontdekt!
Alle mensen in de kampungs waar we langs gaan zijn zeer vriendelijk. Dit komt waarschijnlijk ook omdat iedereen beter wordt van de opbrengsten van de rondleidingen. Ze zien de toeristen niet als een bedreiging. Josee maakt ook nog heel veel (kleine) vrienden door het uitdelen van ballonnen. Deze vinden gretig aftrek bij de jeugd. Al met al een hele leuke, leerzame kijk op het dagelijkse leven en bovendien goed voor de ontwikkeling van de streek.
Onze chauffeur Chepy brengt ons via kleine wegen en dorpjes bij ons hotel in Yogyakarta. Het is hotel Phoenix en is gebouw in de oude Nederlandse koloniale stijl. Ook weer zeer sfeervol. Vanmiddag zijn we dus vrij. Dit verslag komt dus bij het zwembad vandaan....
Morgen weer vroeg op. We gaan o.a. fietsen op het platteland met een lokale gids.