Dag 18 Tempelmoeheid?

Het is lang goed gegaan maar vandaag de eerste echte lichamelijk ongemakken. De diarree die al een paar dagen sluimert zet nu door en gaat tevens gepaard met maagkrampen. Vanochtend ontbeten met een beetje yoghurt met suiker. Op goed geluk gaan we op weg naar ons volgende hotel aan de oostkust van Bali, Candi Dasa. Dit kan op een snelle manier en via allerlei omwegen. Eerst gaan we naar een Barong voorstelling vlakbij Denpasar en van daaruit kiezen we in overleg met Gus de korte weg met een aantal kleine uitstapjes. Hoewel ik het liefst direct op bed wil gaan liggen... De Barongvoorsteling is erg leuk. Meer speelsheid in het spel dan bij de wajong dans. Ook behoorlijk wat humor. We rijden daarna langs een van de oudste tempels (gebouwd in 944). Voordat ik de tempel binnen ga voel ik mijn maaginhoud naar boven komen. Ik weet nog juist voor de tempel een zijstraat in te duiken. De greppel weet ik helaas niet meer te bereiken maar niemand in de buurt :-)) Zo, dat lucht op. Ik bekijk een beperkt gedeelte van de tempel. Josee bekijkt braaf het hele complex. We zijn nu wel een beetje klaar met de tempels. Tijdens de temperatuurswisselingen (loeiheet in de zon, heet in de schaduw, koud in de airco) merk ik dat mijn thermostaat ook van slag is. Het liefst wil ik linea recta naar bed en probeer zoveel mogelijk te slapen. We kunnen echter ook niet te vroeg aankomen. We bezoeken nog het oude gerechtskantoor in Klugnung. Hoewel prachtig kan ik het niet meer waarderen. Nu geeft Gus gas richting hotel. Het voelt als een verademing als we er zijn. Josee maakt een bakje thee voor me en gaat alleen lunchen en ik duik het bed in met wat pillen. Na een dutje voel ik me alweer stukken beter. Hopelijk hou ik het vol. Morgen moeten we de oversteek maken naar Gili Trawangan (Lombok) met een snelle catamaran. Dit schijnt nogal een heftige overtocht te zijn. In Noorwegen ooit wel eens besloten nooit meer een snelle catamaran te nemen was er hier weinig keus.  De golven slaan hier flink tegen de kust dus dat wordt spannend....
We zitten overigens weer in een prachtig resort met prachtige huisjes in een prachtige tuin (ik geloof dat ik in herhalingen val maar het is echt te mooi voor woorden). Bij ontvangst krijgen we een glaasje sap van lemon grass. Typisch een product dat als er teveel van in je gerecht zit het totale gerecht naar zeepsop smaakt. Het sapje is lekker. In de koelkast staat een schaaltje met vers fruit. Kortom: een mooie ontvangst.
Het lukt helaas niet meer om foto's te publiceren. Deze moeten jullie dus nog even tegoed houden.
Verder vinden we het erg opvallend dat we vanaf de tijd dat we op Oost-Java zaten ontzettend veel Franstaligen tegenkomen. Zo ook op Bali. Veel meer dan Engelstaligen, Duitsers of Nederlanders.
Inmiddels liggen we bij het zwembad verder bij te komen. Het is niet heel erg zonnig maar meer dan warm genoeg.