Dag 9 Kediri-Malang-Bromo

In onze verblijfplaats Kediri is 70% van de beroepsbevolking werkzaam in de sigarettenindustrie. Deze stad is beroemd vanwege de sigaretten. Behalve pinda's en chocolade zitten er dus ook sigaretten in de mini-bar. Er wordt omzettend veel gerookt hier. Iedere man staat hier bijna continu met een sigaret in z'n mond. Helaas voor ons is het ook overal toegestaan om te roken. Ook in restaurants en in de lobby van het hotel. Zo zaten we gisteravond na het eten nog rustig wat te drinken in de lobby totdat er iemand vlak tegenover ons flink ging zitten paffen. Toen zijn we maar vertrokken. De rokende Nederlanders genieten hier natuurlijk extra van. Die zie je dus ook overal lekker stevig doorroken.
We rijden vandaag via Malang richting de Bromo waarbij we af en toe weer flink de bergen in gaan. Vlak voor Malang maken we nog een uitstapje de natuur in vlak bij Batu. We zien o.a. een flinke waterval (Coban Rondo) waarbij het water van 80 meter hoog naar beneden stort. We kijken ook nog een poos naar het gedrag van een grote groep apen. Dat blijft altijd boeien. Net mensen...
Onderweg komen we af en toe onvoorstelbare geluidsinstallaties tegen die heel veel lawaai produceren. Cepy vertelt ons dat dit bedoeld is om de wijde omgeving te laten weten dat er binnenkort een bruiloft plaats vindt. Dit begint meestal drie dagen voor de bruiloft.
Josee doet zich nog tegoed aan een geroosterde maiskolf voordat we richting Malang vertrekken. In Malang is er nog veel dat herinnert aan de Nederlandse koloniale tijd zoals een aantal kerken, het stadhuis, de Ijen boulevard met grote, van oorsprong Nederlandse huizen. En natuurlijk Toko Oen, dat sinds 1930 een populair eet- en drinkhuis is voor de Nederlanders. Alles is nog in zo goed als oorspronkelijke staat. Dat wordt bevestigd door een Nederlandse mevrouw die hier is geboren en vandaag na ongeveer 70 jaar voor het eerst weer terug is met een groot deel van haar familie. Het is nog precies hetzelfde volgens haar. En dat geloven we, kijkend naar het interieur, meteen!
We bezoeken ook nog de plaatselijke vogeltjesmarkt. Dit is dan ook nog een echte vogeltjesmarkt met heel veel vogels in heel veel kooitjes. Daarnaast ook veel andere dieren zoals katten, kippen, eekhoorns. Marianne Thieme heeft hier nog werk te doen. Meest vreemde wat we zien zijn kooien met kuikens in felle kleuren groen, blauw, geel, rood. Zouden deze kuikens later gekleurde eieren leggen? Hoeven we met Pasen geen eieren meer te schilderen!
Na de lunch wandelen we nog wat door het park. Vlak na ons vertrek uit Malang begint het flink te regenen. De straat verandert zo hier en daar weer in een kolkende rivier. Hoe moet dit wel niet in de natte tijd zijn?
Naarmate we dichter bij de Bromo komen gaan we steeds verder en dieper de bergen in. Het lijkt alsof we naar het einde van de wereld rijden. De auto moet regelmatig grote stukken in de eerste versnelling naar boven vanwege de steile hellingen. Dit duurt enkele tientallen kilometers! Het landschap verander: geen rijst meer maar veel groente. We zitten ruim boven de 2000 meter. Zelfs op de meest steile hellingen wordt groente verbouwd. Ook de mensen zijn veranderd: hier zijn ze wat strenger Moslim dan elders. We komen om kwart over 5 bij ons hotel aan. Het is inmiddels zo goed als donker.
Morgen moeten we een trui en jas aan voor de tocht. We vertrekken morgen om kwart voor 4 in de nacht. We rijden dan met een 4wd jeep naar een uitkijkpunt om de zon op te zien komen. Hopelijk is het niet al te bewolkt. Daarna rijden we naar de voet van de Bromo vulkaan. Beklimmen kan te voet of met een paard. We zullen waarschijnlijk voor het laatste kiezen.